دل افســــرده ام با غــم قــــرین اســــت که در فکر جواد العارفیـــــن اســــــت
چــرا غمگیــــن در این عالــم نبـاشــم پریشان قلب ختم المرسلیـــــن اســــت
شــد از زهر جفــــا و کینــه مسمـــــوم جهان از ماتمش با غم قــــرین اســـت
بــه هنگــام شبــاب ، از کـیـــد دشمــن خزان ، گلزار سلطان مبیـــــن اســـــت
میـــان حــــجـــــره در بســـتــه بــــراو زاهش ، لرزه بر عرش بریــن اســــت
غبار غـــم نشســتــــه بــــر رخ مـــــاه گه قتل شـــه دنیــــــا و دیـــن اســــــت
لبــش عطشان و جانـش بر لبــــش بود چنان جدش که دریا افریــــــن اســـــت
هنــــوزم در تمــــام کــــون ، قطــــــره بپا شور عـزا در شهر دیــــن اســـــت
