ما را حقى است اگر دادند بستانیم و گرنه ترک شتران سوار شویم و برانیم هر چند شبروى به درازا کشد . [ و این از سخنان لطیف و فصیح است و معنى آن این است که اگر حق ما را ندادند ما خوار خواهیم بود چنانکه ردیف شتر سوار بر سرین شتر نشیند ، چون بنده و اسیر و مانند آن . ] [نهج البلاغه]

دل افســــرده ام با غــم قــــرین  اســــت                  که در فکر جواد العارفیـــــن اســــــت

چــرا غمگیــــن در این عالــم   نبـاشــم                   پریشان قلب ختم المرسلیـــــن اســــت

شــد از زهر جفــــا و کینــه  مسمـــــوم                   جهان از ماتمش با غم قــــرین اســـت

بــه هنگــام شبــاب ، از کـیـــد  دشمــن                  خزان ،  گلزار سلطان مبیـــــن اســـــت

میـــان حــــجـــــره در بســـتــه  بــــراو                   زاهش ، لرزه بر عرش بریــن اســــت

غبار غـــم نشســتــــه بــــر رخ  مـــــاه                   گه قتل شـــه دنیــــــا و دیـــن اســــــت

لبــش عطشان و جانـش بر لبــــش  بود                  چنان جدش که دریا افریــــــن اســـــت

هنــــوزم در تمــــام کــــون ،  قطــــــره                   بپا شور عـزا در شهر دیــــن  اســـــت